Łuszczyca – Zastosowanie zabiegów medycyny estetycznej

Łuszczyca może być przewlekłą, nawracającą chorobą skóry. Objawia się jako łuszcząca się, zaczerwieniona skóra. Nie jest to choroba złośliwa ani zakaźna i może ustąpić samoistnie.

Jest jednak bardziej prawdopodobne, że będzie nawracać. Spłaszczone, czerwono-różowe grudki o wyraźnych brzegach i rozmiarach często pojawiają się na skórze wokół kończyn (łokcie i kolana), na pośladkach, na owłosionej powierzchni głowy oraz na skórze dłoni i stóp. Zmiany te mogą również charakteryzować się srebrzystym lub srebrzysto-szarym łuszczeniem. Choroba ta powoduje ogromne kompleksy ze względu na nieestetyczny wygląd i prezencję skóry. Szacuje się, że w Polsce cierpi na nią aż milion osób. Choroba ta może powodować problemy w kontaktach społecznych i może prowadzić do depresji. Osoby z nią cierpiące są często narażone i narażone na niemiłe spojrzenia, szczególnie w miejscach publicznych, takich jak plaża, basen czy siłownia. Choroba ta może powodować silny ból. Normalne funkcjonowanie pacjentów z łuszczycą jest z tego powodu mocno ograniczone. Pomimo tego, że choroba ta nie jest zaraźliwa, osoby te są często stygmatyzowane. Leczenie łuszczycy jest skomplikowane i składa się z wielu etapów. Leczenie łuszczycy może odbywać się również za pomocą medycyny estetycznej. Jakie są najlepsze zabiegi zmniejszające objawy łuszczycy?

Skuteczne zabiegi zwalczające objawy łuszczycy

Objawy łuszczycy można leczyć za pomocą skutecznych metod leczenia. Łuszczyca może być chorobą autoimmunologiczną, zapalną i niestety nieuleczalną. Nie wiadomo, co jest przyczyną tej choroby. Jest ona spowodowana czynnikami środowiskowymi, genetycznymi i immunologicznymi. Badania wykazały, że zachorowalność na nią jest większa w krajach rozwiniętych. Można przypuszczać, że wpływ na nią mają styl życia, stres oraz wysokiej jakości przetworzona żywność. Chorobę tę mogą zaostrzać niektóre leki (np. progesteron, niesterydowe leki przeciwzapalne), a także drobnoustroje, zaburzenia hormonalne oraz ciąża i poród. Zaburzenia regeneracji naskórka mogą powodować zmiany skórne, które wyglądają jak białawe plamy. Proces ten u zdrowej osoby trwa około miesiąca, natomiast u pacjentów z łuszczycą zaledwie cztery dni. Z powodu szybkiego gromadzenia się naskórka na skórze mogą tworzyć się łuski. Łuszczyca jest chorobą nieuleczalną, która może być spowodowana predyspozycjami genetycznymi. Wyróżnia się etapy zaostrzenia i remisji. W celu złagodzenia objawów można stosować leczenie zewnętrzne (maści i kremy, balsamy z kwasem salicylowym). Leki immunosupresyjne mogą być stosowane, jeśli zmiany przekraczają 25% powierzchni ciała. Mogą wystąpić skutki uboczne, co jest minusem ich przyjmowania. Okazało się, że w łagodzeniu objawów łuszczycy skuteczna jest również medycyna estetyczna. Zalicza się do niej laesoroterapię, karboksyterapię i inne terapie.

Przeczytaj również: Jak rozpoznać swoją postać łuszczycy?

Karboksyterapia

Karboksyterapia odnosi się do zabiegu z zakresu medycyny estetycznej, który zmniejsza objawy związane z łuszczycą. Jest to możliwe dzięki wstrzykiwaniu medycznego CO2 bezpośrednio do skóry. Do wykonania tego zabiegu lekarz używa bardzo cienkich igieł. Karboksyterapia, czyli terapia dwutlenkiem węgla, wspomaga dotlenienie i poprawę krążenia w obszarach dotkniętych łuszczycą. Pomaga to w zmniejszeniu stanu zapalnego i normalizacji skóry. Zmiany w rozmieszczeniu wapnia są widoczne w skórze dotkniętej tą chorobą. Znajduje się on w warstwie podstawnej (naskórek), gdzie jest najbardziej skoncentrowany. Ponieważ CO2 ma niższy wewnątrzkomórkowy poziom wapnia i nukleotydów w fibroblastach skóry (tkanka dotknięta patologią jest dłuższa i szersza niż zdrowa), jego podanie powoduje zmniejszenie długości i szerokości naczyń włosowatych. W wyniku karboksyterapii uzyskuje się prawidłowy obraz wideokapilarny skóry zmienionej chorobowo. Skóra jest wolna od zmian maksymalnie przez pięć miesięcy. Zaleca się przeprowadzenie co najmniej 10 sesji, najlepiej w odstępach tygodniowych. Kriksyterapia może być stosowana jako wsparcie leczenia, ale nie może go zakłócać. Łączenie tradycyjnego leczenia z terapią dwutlenkiem węgla może wydłużyć czas do remisji choroby i skrócić czas potrzebny do wyleczenia początkowych zmian. Metoda ta nie jest zalecana dla pacjentów z łuszczycą, która jest w fazie aktywnej. Może być również stosowana u osób z diatezą krwotoczną i niekontrolowanym ciśnieniem tętniczym krwi. Zabieg ten nie jest zalecany dla osób z ostrą chorobą serca lub niewydolnością nerek, padaczką, chorobami nowotworowymi, chorobami płuc oraz infekcjami bakteryjnymi lub wirusowymi.

Laseroterapia

Laseroterapia jest kolejnym skutecznym sposobem leczenia łuszczycy. Fototerapia, czyli wykorzystanie promieni ultrafioletowych ze specjalistycznych lamp lub laseroterapii do leczenia łuszczycy. Ta pierwsza metoda jest prosta w użyciu i może być stosowana szczególnie wtedy, gdy mamy do czynienia z dużą ilością skóry. Promieniowanie może być łączone z retinoidami lub psoralenami. Laser może być również stosowany w leczeniu łuszczycy. Lasery oparte na monchlorku ksenonu ułatwiają naświetlanie chorych komórek. Pacjenci cierpiący na łuszczycę powinni być w stanie używać lasera do leczenia skóry co najmniej dwa razy w tygodniu. Mogą również wykonać 6-20 zabiegów. Terapia przynosi następujące efekty: zmniejszenie obszaru łuszczycowego, zaczerwienienia, złuszczania się skóry oraz zminimalizowanie zaczerwienienia. Laseroterapia może również zmniejszyć ból związany z łuszczycą. Leki stosowane miejscowo, takie jak sterydy, karcipotriol i ditranol, mogą zwiększyć skuteczność terapii. Wydłużają one czas odpowiedzi organizmu na leczenie laserem, co może znacznie wydłużyć czas trwania remisji choroby. Chociaż laseroterapia jest skuteczna, nie może być stosowana przez wszystkich. Z laseroterapii nie mogą korzystać osoby z chorobami nowotworowymi skóry, np. z toczniem, kobiety w ciąży, a także osoby przyjmujące leki fotouczulające lub mające podejrzewaną lub potwierdzoną nadwrażliwość na promienie UV.